0904 Verbouwing woonhuis te Mierlo.
Aan een bestaande woning een uitbouw realiseren? Wanneer men een ander dan gebruikelijk uitgangspunt neemt kan dit verrassend zijn... Niet de woning zelf, maar een ‘bos’ is in dit ontwerp het uitgangspunt, of zoals u wilt de inspiratiebron om tot dit afwijkende concept te komen... De Gemeente heeft in een reactie op twee principe voorstellen aangegeven, dat bouwen op de garage het karakter van de halfvrijstaande woningen te veel geweld aan doet. Bouwen in de zijgevel heeft daarom de voorkeur. Tevens wordt het belang van de bomen in de tuin voor de omgeving aangehaald en daarom gepoogd moet worden om zoveel mogelijk bomen te laten staan. Wanneer men eigenlijk ‘niks’ wil op maaiveld niveau, maar wel extra verblijfsruimten, dan is het lastig om dit te realiseren zonder dat men daarvan iets merkt. Wat wel mogelijk is, is om te proberen het gevoel van ruimte te scheppen met behoud van de prachtige bostuin. Een ruimte ‘zonder’ gevel op de verdieping tegen de kopgevel aan ‘hangen’ waardoor het mogelijk is om de constructie op begane grond weg te laten, is dan een mogelijkheid. Daarnaast is niet geprobeerd om de uitbreiding qua sfeer op de bestaande woning te laten lijken, maar naar de sfeer van het organische, een bos. Het contrast tussen bestaande woning en uitbreiding is heel uitgesproken. Het motief hiervoor ligt opgesloten in de stedenbouwkundige ligging van deze woning. In stedebouwkundig opzicht wordt duidelijk gemaakt dat de bestaande woning een eindwoning is, maar ook dat deze op een bijzonder punt ligt, namelijk de straat krult hier als het ware om de woning heen. Hierdoor kan deze bestaande eindgevel “als bijzonder” ervaren worden, maar is oorspronkelijk als zodanig niet ontworpen. Dit schept kansen... Een aantal aspecten binnen het ontwerp versterken het ruimtelijke gevoel voor zowel de bewoners als voor passanten. Vanuit de woning gezien ervaart men het gevoel binnen-buiten sterk. Wanneer men naar de nieuwe ruimte loopt voelt het alsof men naar buiten stapt, de woning uit. De tuin wordt ervaren omdat de volledige gevel op begane grond uit structural glazing (kozijnloos glas) bestaat. De nieuwe ruimte is onderdeel geworden van de bestaande tuin en de bestaaande eindgevel van de woning blijft zichtbaar vanaf de straat. Op de verdieping is een organisch gevormde ruimte ‘zonder’ gevel bedacht. Deze ruimte is heel dynamisch van vorm waarbij geen onderscheid gemaakt wordt tussen vloer-wand-plafond. Vloer is wand en tegelijk ook plafond. Het loopt naadloos in elkaar over, als ware het vormgegeven vanuit één vloeiende beweging. De open gevel heeft nu wel kozijnstijlen die willekeurig ten opzichte van elkaar staan en op abstracte manier verwijzen naar boomstammen in een bos. De ruimte op de verdieping is leeg, dit wil zeggen, er kan prachtig in worden bewogen. Vanaf de straat zou men tussen de bomen door deze bewegingen kunnen volgen, echter de bestaande bomen zullen een filter vormen en daardoor de nieuwsgierigheid opwekken... Spannend!
Terug