0911 'het gespleten huis', Helmond
Het gespleten huis. Een woning voor deze mensen ontwerpen blijkt een uitdaging. De karakters van de opdrachtgevers lijken wel haast tegengesteld aan elkaar, zwart-wit, maar beter nog, als ying en yang. Een gedegen analyse van de karakters en de wens om een duurzame woning in houtskeletbouw te bouwen heeft geresulteerd in dit bijzondere ‘gespleten’ huis. Enkele kreten die in het programma van wensen een rol hebben gespeeld; minimalistisch-alles, aarde donker-zonnig, extravert-introvert. De contrasten zijn groot en zijn medebepalend voor het uiteindelijke ontwerp. Wanneer zonlicht zowel problematisch als zeer wenselijk is , is het van belang een architectonische oplossing te vinden die voor alle bewoners prettig is, zonder dat het ontwerp een compromis wordt. Nee, liever geen compromis! Het idee om de woning gedeeltelijk onder maaiveld te bouwen en tevens te voorzien van een zonnig omsloten dakterras, blijkt de oplossing voor het gezin. Het huis kenmerkt zich door een gesloten houten ‘opbergmeubel’ en een omsloten ‘leegte’ welke worden gescheiden door een glazen strook (voor en achtergevel-vloer-dak). In feite zitten alle natte ruimten, techniek, interne verkeersruimten, kasten, bibliotheek, computerruimte over 3 verdiepingen in het houten volume, het ‘opbergmeubel’. Door deze voorzieningen dicht bijelkaar te ordenen is de woning in technische zin efficient. Er zijn geen lange leidingen nodig wanneer de natte ruimten zoals toiletten keurig boven elkaar geordend zijn. Onder maaiveld bouwen heeft energie technisch ook zijn voordeel. In ruimtelijke zin zit er een zekere dramatiek in de woning. Het contrast in ruimte beleving wordt versterkt door de glazen vloer en het glazen dak. Wanneer men vanuit de entree de woonkamer binnen gaat is het schrikken. Het lijkt alsof je in het luchtledige stapt. Of het gevoel krijgt weer buiten de woning te staan, door het glas rondom. Het dakterras wordt omsloten door een gevel, als ware het een schil of decor. Vanaf straat is het verrassend te zien dat het linker deel van het huis ‘geen’ dak heeft, maar alleen een gevel. Het idee is nu dat de binnen gevels van het dakterras kunnen worden voorzien met vertikale begroeing, bijvoorbeeld een vertikaal grasveldje. Verder zullen forse planten geplaatst worden op het dakterras. Na verloop van tijd groeien de takken boven de woning uit. Een leuke metafoor voor het duurzame karakter van dit gespleten huis. Zie ook onderscheidingen.
Terug